Απολινάρις Σιδώνιος

(Apollinaris Sidonius, Λιόν περ. 430 – 479 μ.Χ.). Λατίνος ποιητής. Καταγόταν από χριστιανική οικογένεια της Γαλατίας που είχε αναδείξει επιφανείς άντρες οι οποίοι διοίκησαν τη Γαλατία επί σειρά ετών. Πήρε αξιόλογη μόρφωση, ιδιαίτερα στην κλασική φιλολογία, από μικρή ηλικία. Συνδέθηκε με τη ρωμαϊκή αυτοκρατορική αυλή, όταν παντρεύτηκε την κόρη του Ρωμαίου αυτοκράτορα Άβιτου. Απέκτησεφήμη ως ποιητής. Επί αυτοκράτορα Ανθεμίου, του ανατέθηκε η διοίκηση της Ρώμης. Αργότερα έγινε επίσκοπος της Νεμεσού στη Γαλατία χωρίς να έχει καθόλου θεολογικές γνώσεις. Πολέμησε εναντίον των Βησιγότθων και αιχμαλωτίστηκε. Ελευθερώθηκε, όμως, μετά από παρέμβαση του Λέοντος, συμβούλου του βασιλιά των Βησιγότθων. Άφησε πλήθος ποιημάτων, ανάμεσα στα οποία και έμμετρους λόγους που απήγγειλε προς τιμήν των αυτοκρατόρων Άβιτου, Μαϊορανού και Ανθέμιου. Έγραψε επίσης επιστολές (147), που είναι χωρισμένες σε 9 βιβλία, μεταφράσεις και ιερές ακολουθίες. Παρακινήθηκε να γράψει την ιστορία του κράτους των Βησιγότθων, πράγμα που μάλλον δεν πραγματοποιήθηκε. Η Δυτ. Εκκλησία τον τίμησε ονομάζοντάς τον άγιο Σιδώνιο.